Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

"Ονειροβάτες" σε δράση!


Οι "Ονειροβάτες" είναι η ερασιτεχνική θεατρική ομάδα του Δικτύου Αλληλεγγύης και Ανταλλαγών Χανίων.
Ξεκινούν την δράση τους με αφορμή την 50η επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου, παρουσιάζοντας  τρία μονόπρακτα σε ένα θεατρικό δρώμενο, σε γνωστά μαγαζιά της πόλης.
Απόσπασμα από το μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη, Το πανηγύρι και την Ψεύτρα του Ζαν Κοκτώ.
Συμμετέχουν: Ηρακλής Παπαδάκης, Σοφία Πατέλη, Μαρία Λεκάκη, Κοραλία Μπατίστα, Ελένη Φραγκιαδάκη.
Τρίτη 27 Μαρτίου, Maesa Mema, Αγίων Δέκα 21 (πίσω από τη Μητρόπολη)
Πέμπτη 29 Μαρτίου, Κεντρικόν, Δωροθέου Επισκόπου (πίσω από την Μητρόπολη)
Παρασκευή 30 Μαρτίου, Πολύ-τεχνείο, Χ΄΄Μιχάλη Νταλιάνη 40
Κυριακή 1 Απριλίου, Café Dali, Χ΄΄Μιχάλη Νταλιάνη 37

Η είσοδος είναι ελεύθερη, αλλά η όποια προσφορά από τους θεατές είναι ευπρόσδεκτη, έτσι ώστε τα τυχόν έσοδα να διατεθούν για τους σκοπούς της κοινωνικής προσφοράς του Δικτύου.
Όσοι πιστοί, προσέλθετε!

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Αγγελιοφόρος του Φωτός!

  Περπατάει με το κεφάλι σκυφτό και τους ώμους χαλαρωμένους, βουλιάζοντας με δύναμη τα παπούτσια του στα βότσαλα.  Παρακολουθεί τις κινήσεις τους καθώς αυτά αλλάζουν θέση από το δυνατό πάτημά του. Παρατηρεί τις διαφορετικότητές τους σε χρώματα, μεγέθη, σχήματα… Και ξάφνου, το βήμα του γίνεται ανάλαφρο και περπατάει πάνω τους χωρίς να ταράζει καθόλου την ισορροπία τους.
«Σαν να πατάει πάνω σε αυγά», σκέφτηκε και σιγά σιγά χαλάρωσε τα γόνατά του, αλλά όχι το βήμα του.
Δίπλα του έσκαγε το κυματάκι κρατώντας του συντροφιά με ένα γλυκό πάφλασμα. Το άκουγε χωρίς να το βλέπει, γιατί είχε εστιάσει την προσοχή του στα πολύχρωμα βότσαλα που βρίσκονταν κάτω από τα παπούτσια του. Πόσο θα ήθελε να βγάλει τα παπούτσια του για να περπατήσει με γυμνά τα πόδια πάνω τους! Να νοιώσει την υφή, την θερμοκρασία, την δόνησή τους!
Στο άκουσμα και μόνο της σιγανής φωνής του κύματος, είχε και την εικόνα του. Το αισθανόταν αυτό το υδάτινο χέρι που χάιδευε απαλά κι άλλες φορές πιο απότομα, τα βότσαλα και την αμμουδιά παραπέρα. Με την παράπλευρη όρασή του μπορούσε να το δει κιόλας, καθώς έγλυφε τρυφερά τις πέτρες, λίγα εκατοστά δίπλα του.
Ένα ελαφρύ αεράκι έκανε διακριτικά την παρουσία του μετακινώντας ένα τσουλούφι από τα μαλλιά του.  Αισθανόταν να ξεχειλίζει από ευγνωμοσύνη για την ένωση που αισθανόταν εκείνη τη στιγμή, με όλα όσα υπήρχαν γύρω του.
      Όλα όσα υπήρχαν γύρω του;
   Γύρω του υπήρχε πόλεμος, οικονομική καταστροφή, άνθρωποι που πεινούσανε, άστεγοι, τρομοκρατημένοι… Γύρω του υπήρχαν ορδές ανέργων και απελπισμένων γονέων, που αναγκάζονται να παρατήσουν τα παιδιά τους προκειμένου να τους εξασφαλίσουν μια αμφίβολη επιβίωση.
  Υπήρχαν φωτιές και κάδοι από σκουπίδια, γύρω από τους οποίους αγριεμένοι άνθρωποι μάλωναν, απαλλαγμένοι από κάθε είδους αξιοπρέπεια, για το ποιος θα πρωτοπάρει οτιδήποτε μπορεί να χρησιμεύσει σε κάτι.  Μπορούσε να τα βλέπει αυτά.
  Πιο κοντά του βρισκόταν το ότι πρέπει να πληρωθεί το ενοίκιο, το ρεύμα, να περάσει το αυτοκίνητο ΚΤΕΟ για να μην πληρώσει πρόστιμο, να συμπαρασταθεί στο σύντροφό του που αγωνιά, στην οικογένειά του που βασανίζεται…  Αυτά δεν φαίνονταν!
    - Δεν είναι του παρόντος! ξεστόμισε την μαγική φράση, που έκανε μία προς μία όλες αυτές τις σκέψεις να απομακρυνθούν.
    «Χρειαζόμαστε  χρήματα», ήρθε η 'φωνή της αλήθειας' να του υπενθυμίσει.
 -Δεν είναι του παρόντος! επανέλαβε με επιτηδευμένη αυστηρότητα, απομακρύνοντας την σκέψη σαν μια σαπουνόφουσκα που την τίναξε με τα δάχτυλά του.

    Πραγματικά! Την συγκεκριμένη στιγμή δεν χρειαζόταν τίποτα άλλο παρά την απόλυτη σύνδεση με το περιβάλλον στο οποίο βρισκόταν. Εκτός αν έβρισκε μπροστά του κανένα θησαυρό ή αν γινόταν μέτοχος κάποιου θαύματος, δεν υπήρχε καμία άλλη περίπτωση να έρθει σε επαφή με χρήματα αυτή τη στιγμή. Δεν υπήρχε περίπτωση να πληρώσει κανένα λογαριασμό, να βρει κάποια δουλειά, να συμπαρασταθεί σε κανέναν, για τον απλούστερο λόγο ότι δεν υπήρχε κανείς τους σε κοντινή του ακτίνα.

    Το να ζούμε συνέχεια στο παρελθόν ή στο μέλλον, το μόνο που μας προσφέρει είναι να μην μας αφήνει να αντιλαμβανόμαστε το παρόν. Κι αν δεν αντιλαμβανόμαστε το παρόν, δεν λαμβάνουμε τα εφόδια που χρειάζονται για να σχεδιάσουμε το μέλλον. Συνεπώς δεν μπορεί να υπάρχει μέλλον. Το παρελθόν είναι η εμπειρία που χρησιμοποιούμε στο παρόν (το οποίο είναι το πείραμά μας), για να φτάσουμε στο όποιο αποτέλεσμα (που είναι το μέλλον). Αν μένουμε προσκολλημένοι στην εμπειρία, χωρίς να εμπλεκόμαστε στο πείραμα, πως είναι δυνατόν να προσδοκούμε αποτέλεσμα; Και το αντίθετο. Πως θα έχουμε το οποιοδήποτε αποτέλεσμα, όση κι αν έχουμε σωρεύσει εμπειρία, αν δεν εμπλακούμε με την πειραματική περίοδο;
    «Δεν έχεις κάνει και την φορολογική σου δήλωση», ξεπετάχτηκε σαν πορδή μια επόμενη σκέψη.
    «Μόνο για σήμερα μην θυμώνεις», είπε στον εαυτό του.
    Γύρισε το κεφάλι του σαν να την κοιτάει, έχοντας ένα χαμόγελο στα χείλη και με μια γλυκύτητα στην ματιά του, την… φύσηξε απαλά, απομακρύνοντάς την.
   - Δεν είσαι κοντύτερα από όσο αυτό το κύμα στα πόδια μου. Αυτή τη στιγμή θα ασχοληθώ ΜΟΝΟ με ότι είναι σε απόλυτη σχέση μαζί μου, δήλωσε.
  «Το κύμα δεν είναι», είπε κοροϊδευτικά μια φωνή στα αυτιά του. Κι αυτός παραδέχτηκε:
   - Ναι, το κύμα δεν είναι. Είναι τα βότσαλα, αυτά με τα οποία συνδέομαι άμεσα τούτη την στιγμή. Έφευγες αν δεν απατώμαι.

    Παρακολουθώντας τα βήματά του πάνω τους , συνειδητοποιούσε ότι αυτά παρέμεναν ακίνητα. Δίπλα τους το κυματάκι πάφλαζε, αυτός περπατούσε απάνω τους, τα πατούσε κι αυτά παρέμεναν απαθή.  Απλά υπήρχαν! Η συμμετοχή τους σε όλο αυτό το σκηνικό, ήταν η παρουσία τους εκεί.
Σκέφτηκε τότε, ότι αφού αυτός έχει άμεση σύνδεση μαζί τους, θα ήταν ενδιαφέρον να ενωθεί με την ακινησία τους.  Παρατήρησε ότι κάποιες στιγμές (όταν η σύνδεση γινόταν ισχυρότερη), το βήμα του ήταν πιο ανάλαφρο και πατούσε χωρίς να μετακινεί ούτε ένα μικρό βοτσαλάκι κάτω από τα παπούτσια του. Τα βότσαλα αραίωναν στη διαδρομή και έδωσαν τη θέση τους σε βρεγμένη στην αρχή και στεγνότερη άμμο στη συνέχεια.
Με τους ώμους γερμένους μπροστά, το κεφάλι σκυμμένο και τα γόνατα ελαφρώς χαλαρωμένα, συνέχιζε το βήμα του πατώντας άλλοτε ανάλαφρα  κι άλλοτε πιο βαριά πάνω στην άμμο αυτή τη φορά. Άφησε το βλέμμα του να εισχωρήσει μέσα από τους κόκκους της, καθώς την παρακολουθούσε να αλλάζει σχήματα στην επαφή μαζί του. Ένοιωσε τη σύνδεσή του με το περιβάλλον.  Και πάλι βότσαλα…
Κι αυτός απλά ΥΠΗΡΧΕ ανάμεσά τους! 
Δεν ήταν ο Κώστας, ο Μανώλης, ο Γιώργος…
Δεν ήταν η Μαρία, η Γιωργία ή η Δέσποινα…
Δεν είχε μαύρα ή ξανθά, κοντά ή μακριά μαλλιά. Δεν είχε χαρακτηριστικά το πρόσωπό του, ούτε επαγγελματικό προσδιορισμό το άτομό του.
Δεν ήταν καλός ή κακός άνθρωπος, δεν πρόσφερε τίποτα σε κανέναν, δεν ζητούσε κάτι από κάποιον!
Απλά ΥΠΗΡΧΕ!
Ήθελε απλά να ΕΙΝΑΙ. Όπως ακριβώς και τα βότσαλα. Απλά ΕΙΝΑΙ!

   Στην διαπίστωση αυτή αισθάνθηκε ότι καθώς αυτός ΕΙΝΑΙ, αποκτάει μια διαφορετική συνοχή με τα όσα βρίσκονται γύρω του. Γίνεται ένα και με το κύμα που γλείφει τα βότσαλα λίγο παρακάτω, γίνεται ένα με το αεράκι που πριν λίγο του παρέσυρε το τσουλούφι και σιγά σιγά το σώμα του σηκώνεται και το κεφάλι του γέρνει προς τα πάνω αυτή τη φορά. Καρφώνει το βλέμμα του προς τον ουρανό.
Τα πόδια του γερά ριζωμένα πάνω στα βότσαλα, έχουν ενωθεί μαζί τους και η ματιά του βρίσκεται σε μια περίεργη ένωση με τον ουρανό. Η ανάσα του είναι βαθύτερη, πιο πλούσια. Γεμίζουν τα πνευμόνια, γεμίζει η κοιλιά, φτάνει ο αέρας μέχρι κάτω στα πόδια σε κάθε εισπνοή. ΕΙΝΑΙ!
Κι εφόσον ΕΙΝΑΙ, αναπόφευκτα ΕΧΕΙ την υπέροχη αυτή σύνδεση, με αυτά που υπάρχουν γύρω του.
    "Με ΟΛΑ αυτά που υπάρχουν γύρω του; Μήπως ξέχασες κάποια;" επανέρχεται η φωνούλα η πειραχτική, προσπαθώντας να δημιουργήσει «χιόνια» σ την σύνδεση.
    -ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ!, την διακόπτει απότομα, όσο κι αν απεχθάνεται την αγένεια. Εξάλλου αγενής ήταν πρώτη εκείνη, που αποπειράθηκε για πολλοστή φορά να διακόψει την σημαντική αυτή εργασία του.

    ΕΧΕΙ λοιπόν την αίσθηση της ενότητας με όλα αυτά που τον περιβάλλουν, τον αγαπούν και τα αγαπά. Η αίσθηση αυτή κάνει τα πνευμόνια του να απολαμβάνουν διαφορετικά τον αέρα που εισπνέουν αυτές τις στιγμές. Το κορμί του ολόκληρο λειτουργεί διαφορετικά. Σαν να εισρέει μέσα του καλύτερης ποιότητας ενέργεια.  
Και φυσικά εισρέει μέσα του καλύτερης ποιότητας ενέργεια! Αισθάνεται απέραντη ευγνωμοσύνη, ευλογία και ευδαιμονία. Υπάρχει πιο ισχυρή, πιο ραφιναρισμένη, πιο άριστη ενέργεια από αυτές;
Είναι ζωντανός, δυνατός, απολαμβάνει μια βόλτα δίπλα στη θάλασσα και μπορεί αν θέλει να οραματιστεί.
Αισθάνεται ότι μπορεί να ΚΑΝΕΙ τα πάντα!
Γνωρίζει πολύ καλά ότι: όταν ΕΙΜΑΙ μπορώ να ΚΑΝΩ, επειδή ΕΧΩ!
Μόνο όταν ΕΧΩ μπορώ να ΚΑΝΩ. Και ΕΧΩ, όταν ΕΙΜΑΙ!
Όταν ΕΙΜΑΙ συνειδητοποιημένος, μπορώ να ΕΧΩ όνειρο και να προσπαθήσω να το ΚΑΝΩ πράξη.
Όταν ΕΙΜΑΙ συντονισμένος, ΕΧΩ τις δυνατότητες, να ΚΑΝΩ σχεδιασμό και πράξεις.
Όταν ΕΙΜΑΙ χαρούμενος, ΕΧΩ την καλή διάθεση και την δύναμη, να ΚΑΝΩ όμορφα και ωφέλιμα για μένα και τους γύρω,  πράγματα.




Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Προς:
τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Παπούλια

Κοινοποίηση προς:

τον πρωθυπουργό κ. Λ. Παπαδήμο

τα μέλη της κυβέρνησης

τον πρόεδρο του Ελλ. Κοινοβουλίου

τους αρχηγούς των κομμάτων
τους κ.κ. Βουλευτές
τους προέδρους των Ανωτάτων Δικαστηρίων
τον εισαγγελέα Αρείου Πάγου



     Κύριοι,

  Τα τελευταία χρόνια και ιδιαιτέρως την τελευταία τριετία παρακολουθούμε τη συστηματική καταπάτηση του συντάγματος και την παραβίαση κάθε κανόνα δικαίου, προκειμένου να υπηρετηθούν συμφέροντα αντίθετα προς τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού που έχετε ορκιστεί και οφείλετε να υπηρετείτε.

Ενδεικτικά αναφέρω την κατά παράβαση του συντάγματος ψήφιση του μνημονίου 1 και την επίσης παράνομη υπογραφή της πρώτης δανειακής σύμβασης από τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου χωρίς καμία νομιμοποίηση και κρυφά από τον Ελληνικό λαό και το κοινοβούλιο, την κατά παράβαση του συντάγματος, βάσει του μνημονίου 2, εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και τον έλεγχο του Ελληνικού κράτους σε ξένες δυνάμεις που καμία νομιμοποίηση δεν έχουν να επεμβαίνουν στα εσωτερικά θέματα της Ελλάδας, τις δεσμεύσεις ώστε να διασφαλιστούν τα συμφέροντα αμφισβητούμενων δανειστών με κατάφορη παραβίαση των δικαιωμάτων του Ελληνικού λαού.

Από την 11η Νοεμβρίου του 2011, παράνομα και αντισυνταγματικά, διορίσατε αντίθετα προς τη βούληση του Ελληνικού λαού ως πρωθυπουργό της χώρας τον κ. Λουκά Παπαδήμο. Με πραξικόπημα άνευ προηγουμένου, όχι μόνο προβήκατε στο συγκεκριμένο διορισμό αλλά πράξατε συνωμοτικά σε συνεργασία με τους αρχηγούς των κομμάτων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και αντίθετα από τη λαϊκή βούληση προκειμένου να προχωρήσουν τα σχέδια των ξένων δυνάμεων, παραβλέποντας και παρακάμπτοντας την ίδια τη βούληση του λαού που οφείλετε να υπηρετείτε.

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών των παραβιάσεων, μέρος των οποίων παρέθεσα ενδεικτικά, ο Ελληνικός λαός έχει οδηγηθεί στην απελπισία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Με σωρεία παράνομων αποφάσεων και νόμων που ψηφίζονται κατ’ εντολή ξένων δυνάμεων και εις βάρος τους Ελληνικού λαού, όχι μόνο λεηλατείται η δημόσια περιουσία και το μεγαλύτερο μέρος οδηγείται σε ξεπούλημα ώστε να αποκομίσουν οφέλη ξένοι προς τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού, αλλά λεηλατείται και το ιδιωτικό εισόδημα υποβαθμίζοντας το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων και οδηγώντας τη μεγάλη πλειοψηφία να αντιμετωπίζει σοβαρότατο πλέον πρόβλημα επιβίωσης.

Κατά παράβαση του άρθρου 1 παρ. 2 «Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία» και παρ. 3 «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το σύνταγμα» παραβιάσατε και παρακάμψατε τη λαϊκή βούληση.
Κατά παράβαση του άρθρου 2 παρ.1 «Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας» του άρθρου 4 παρ.1 «οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου» παρ.2 «οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις» και παρ. 5 «οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους», οδηγήσατε τον Ελληνικό λαό στην αναξιοπρέπεια, την ανέχεια και την κοινωνική ανισότητα.
Κατά παράβαση του άρθρου 5 παρ. 2 «όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους…» παρ. 3 « Η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Κανένας δεν καταδιώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται…», του άρθρου 7 παρ.2 «Τα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση, βλάβη υγείας, ή άσκηση ψυχολογικής βίας, καθώς και κάθε άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απαγορεύονται και τιμωρούνται» καθώς και του άρθρου 11 παρ. 1 «οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα» ασκήσατε βία μέσω της αστυνομικής αυθαιρεσίας και καταστολής προκειμένου να εμποδίσετε την ελεύθερη έκφραση της βούλησης του Ελληνικού λαού, που ορίζεται και προστατεύεται ρητά από το σύνταγμα. 
Κατά παράβαση του άρθρου 22 παρ.1 «Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού» διαλύσατε κάθε νομική προστασία των εργαζομένων και σπεύσατε να νομοθετήσετε κατ’ εντολήν και προς όφελος των δανειστών και ενάντια στο εθνικό συμφέρον.
Κατά παράβαση του άρθρου 28 παρ.3 «Η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δε θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας» συναινέσατε στην εφαρμογή και ψήφιση του νέου μνημονίου (γνωστό ως “μνημόνιο 2″) και την υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης παραχωρώντας εν γνώση σας καθ’ ολοκληρίαν την εθνική κυριαρχία της Ελλάδος χωρίς καν την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών (300).

    Για όλα τα παραπάνω καθιστώ υπεύθυνους όλους όσους απευθύνεται η παρούσα επιστολή οι οποίοι προέβησαν ή συνέβαλαν με τις πράξεις τους ή τις παραλείψεις τους στις ανωτέρω παραβιάσεις ή και εκτροπές του συντάγματος.
Ειδικά για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον θεωρώ επίορκο διότι βάσει του όρκου του: «ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να φυλάσσω το σύνταγμα και τους νόμους, να μεριμνώ για την πιστή τους τήρηση, να υπερασπίζω την εθνική ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της χώρας, να προστατεύω τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Ελλήνων και να υπηρετώ το γενικό συμφέρον και την πρόοδο του Ελληνικού λαού», έπραξε αντίθετα με τα καθήκοντα που του έχει αναθέσει ο Ελληνικός λαός, συνηγορώντας και συνεπικουρώντας δια της υπογραφής του σε όλες τις παράνομες και αντισυνταγματικές αποφάσεις.

    Βάσει όλων των παραπάνω και δεδομένης της ακούσιας ή εκούσιας αδυναμίας της δικαιοσύνης λόγω του νομικού παράδοξου που προκύπτει από το “νόμο περί ευθύνης υπουργών” που καθιστά τους ενόχους και δικαστές των αδικημάτων τους, και επειδή η έως τώρα πρακτική και τακτική της δικαιοσύνης δείχνει ότι δρα σε πλήρη αρμονία και σύμπνοια με το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και τους εντολοδόχους του εκμεταλλευόμενη τον παραπάνω νόμο, καθίσταται σαφές ότι πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις ενεργοποίησης τους άρθρου 120 παρ.2, 3 και 4 του συντάγματος.

Άρθρο 120 -παρ. 2 « O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Eλλήνων»
-παρ. 3 « O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος» και
-παρ.4 « H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».

Βάσει της παρ. 4 νομιμοποιούμαι και υποχρεούμαι να πράξω ως Έλληνας πολίτης ό,τι είναι δυνατόν για την αποκατάσταση της εννόμου τάξεως και την επαναφορά της λαϊκής κυριαρχίας.

    Αρχής γενομένης από την ανάρτηση της παρούσας επιστολής σας γνωστοποιώ ότι αρνούμαι να νομιμοποιώ πλέον την παρούσα κυβέρνηση με την πλήρη ανυπακοή μου σε οποιαδήποτε απόφαση, νομοθέτημα, επιβολή φόρου, ειδικών τελών, όπως επιβάλλεται δια νόμου ή εγκυκλίου.
Νομιμοποιούμαι να αντισταθώ σε κάθε επιβολή και καταχρηστικό μέσο που χρησιμοποιείται ή θα χρησιμοποιηθεί για την επιβολή των παραπάνω.
Επιφυλάσσομαι για κάθε άλλη πράξη, όπως αυτή απορρέει από την υποχρέωσή μου ως Έλληνας πολίτης απέναντι στο σύνταγμα βάσει του άρθρου 120 παρ.4, που είναι απαραίτητη για την αποκατάσταση της νομιμότητας, της Δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας και την υπεράσπιση του Εθνικού συμφέροντος.
Η ανυπακοή αυτή θα ισχύει έως ότου εκλείψει ο λόγος για τον οποίο γίνεται.

ΗΡΑΚΛΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ


------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ
 Όποιος συμφωνεί με την παρούσα επιστολή μπορεί να την αναρτήσει στο blog του και να την προωθήσει, δηλώνοντας την αντίσταση και ανυπακοή του στο παρόν καθεστώς.

Επίσης μπορεί να την προωθήσει και αυτός με e-mail σε αυτούς τους οποίους αναφέρεται, στον τύπο, σε άλλους συμπολίτες, ώστε να διαδοθεί και να δηλώσουμε όλοι μαζί την αντίστασή μας και την ανυπακοή μας.


Αυτή η επιστολή ας αποτελέσει την αρχή της αντίστασής μας.
Ένα είναι σίγουρο, ότι κάτι πρέπει να γίνει και μάλιστα άμεσα


http://skarlatanna.blogspot.com/2012/03/blog-post_13.html