Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

ΑΠΑΞΙΩΣΗ

    - Ενδεχομένως καθημερινά να περνάνε δίπλα μας αξιόλογοι άνθρωποι, τους οποίους απαξιώνουμε από άγνοια. Κάθε φορά που προσπαθούμε να φυλακίσουμε την γνώση και την εμπειρία στην άγνοια και στην απειρία, διαπράττουμε έγκλημα.
Το έγκλημα αυτό βαρύνει πρώτα τον εαυτό μας και αν και δεν τιμωρείται από τους ανθρώπινους νόμους (το αντίθετο συμβαίνει κάποιες φορές), δεν μένει ατιμώρητο από τους φυσικούς και τους συμπαντικούς. Πολλές δυσλειτουργίες και ασθένειες (φυσικές και ψυχικές) έχουν την ρίζα τους εκεί. Στο παρελθόν ανατρέχουμε για να ανασύρουμε τα εργαλεία που χρειαζόμαστε για να χρησιμοποιήσουμε στο παρόν μας. Δεν προσκολλούμεθα εκεί, γιατί δεν εξυπηρετεί σε τίποτα. 
 
>> Παρελθόν– Παρόν – Μέλλον = Εμπειρία – Πείραμα– Αποτέλεσμα. 
Δεν μπορεί να υπάρξει αποτέλεσμα αν δεν εμπλακούμε στο πείραμα. Δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον αν δεν χειριστούμε το παρόν. Για να χειριστούμε το παρόν, χρησιμοποιούμε τα εργαλεία που το παρελθόν μας έδωσε.
    Όπως όλοι μας λίγο-πολύ, έχω κι εγώ γνωρίσει την απαξίωση. Την γνώρισα από συγγενείς, συνεργάτες, φίλους, γνωστούς και ξένους. 
Και όταν με ρωτούσαν: «Γιατί το άφησες να συνεχίζεται αφού σε ενοχλούσε;», απαντούσα ότι ήθελα να δώσω την ευκαιρία σε όσους έσφαλλαν, να αντιληφθούν και να διορθώσουν από μόνοι τους, το λάθος τους.
Ήταν για μένα μια άσκηση αντοχής και γι αυτούς μια άσκηση ορίων και συνειδητοποίησης. Όταν το πράγμα ξέφευγε πολύ, προσπαθούσα να το τελειώσω με τον μαλακότερο για όλους τρόπο. Έτσι συνειδητοποιούσα κάθε φορά, πως όταν αντιλαμβανόμαστε ένα λάθος και δεν επεμβαίνουμε να το διορθώσουμε, το λάθος ολοένα μεγαλώνει και εμείς γινόμαστε συνένοχοι.
>> Όταν κάποιος δεν θέλει να στεναχωρηθεί για το σωστό, μοιραία θα στεναχωρηθεί από κάποιο λάθος. Και όσο αποφεύγουμε να στεναχωρήσουμε κάποιον για το σωστό, γινόμαστε συνένοχοι στην στεναχώρια του από το λάθος. Κυκλοφορεί βέβαια και η αντίληψη ότι δεν υπάρχουν λάθη και σωστά, η οποία όμως δεν έχει υπόσταση παρά μόνον σε κάποιες ασκήσεις αυτογνωσίας. Δεν μπορούμε να θεωρήσουμε σωστό κάτι που έχει βλαπτικά αποτελέσματα. Μπορούμε;
Φυσικά μπορεί κάτι που βλάπτει κάποιον να ωφελεί κάποιον άλλο. Όμως για τον βλαπτόμενο δεν μπορεί να θεωρείται σωστό. Μπορεί;
>> Πολλά άτομα γύρω μας φοβούνται την μοναξιά και την απομόνωση, όμως όλοι μας λίγο ή πολύ την επιβάλλουμε στον εαυτό μας ή στους άλλους με τις συμπεριφορές μας. Οι συμπεριφορές μας εκπορεύονται από τον χαρακτήρα μας, ο οποίος διαμορφώνεται από τις συνήθειές μας, που τις σχηματίζουν οι πράξεις μας… Οι συμπεριφορές μας όμως, διαμορφώνουν και την χαρακτήρα μας, ο οποίος στην συνέχεια δημιουργεί το πεπρωμένο μας, κατά τον Γκάντι.
>> Ο κάθε άνθρωπος ζει την δική του Οδύσσεια. Είναι θέμα επιλογής αν εφόσον βιώσει τις προσωπικές του περιπέτειες, θα παραμείνει ζητιάνος των μνηστήρων ή θα τους εξοντώσει*.

- Σταμάτα πια. Μη με βασανίζεις άλλο, του φώναξε εκείνη κλαίγοντας από το άλλο δωμάτιο.
Συχώρα με!
--------------------
*(Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν. Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων. ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ. Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς ΑΘΗΝΑΣ, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα. Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του, που τίμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ.
Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο αρχηγός των μνηστήρων, με το όνομα ΑΝΤΙ-ΝΟΟΣ. Εκφράζει τον τρόπο με τον οποίο θολώνουν καταστάσεις και πραγματικότητα, ώστε οι άνθρωποι ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ εύκολα. Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου. Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ. Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.
Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ!
Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ. Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ!
antipliroforisi.blogspot.gr

 
Η πορεία του Οδυσσέα είναι το συμβολικό ταξίδι του καθενός μας στη ζωή. Ο ήρωας του Ομήρου είναι το πρότυπο. Μέσα από τις περιπέτειες και τις δυσκολίες του περνά διαδοχικές μυήσεις. Στην αρχή στο υλικό επίπεδο ήρθε αντιμέτωπος με τα πάθη της σάρκας, την απληστία, τη βία, τη λαγνεία. Ύστερα, όταν παρασυρμένος από την ανάγκη του για υστεροφημία φώναξε στον τυφλωμένο Πολύφημο «δεν είμαι ο Κανένας πια, είμαι ο Οδυσσέας» κινητοποίησε την οργή του τρομερού Ποσειδώνα που τον βασάνισε με βαθιές συναισθηματικές κρίσεις και με την συντριβή του εγώ. Μόνο τότε ήρθε ο Ερμής, να του προσφέρει νέες ερμηνείες και να τον οδηγήσει στη βαθύτερη κατανόηση. Έτσι, μπορεί πια στο τέλος του ταξιδιού του να αντικρίσει την ίδια την Αθηνά, κατακτώντας τη σοφία. miraclesynthesis.gr)
--------------------------

Από την συλλογή διηγημάτων μου, με τίτλο: 'Οταν ΔΕΝ σε χρειάζομαι... είσαι πάντα εδώ!