Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

«Χριστούγεννα Πρωτούγεννα πρώτη γιορτή του χρόνου…» καθώς επίσης: «τρίγωνα κάλαντα μες τη γειτονιά…» ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ: «καλήν εσπέραν (ή «καληνημέρα» όπως έχει καθιερωθεί) άρχοντες, αν είναι ορισμός σας, Χριστού τη Θεία Γέννηση να πω στ αρχοντικό σας…» 
      Όπως και αν σας τα πούνε τα κάλαντα να είναι καλοδεχούμενα! Μην στεναχωριέστε που δεν υπάρχει χρήμα ούτε ζωγραφιστό να δώσετε στα παιδιά. (Εννοώ τα παιδιά κάθε ηλικίας, γιατί και εγώ σκοπεύω να βγω στη γύρα αυτές τις μέρες. Θα φορέσω ένα καπέλο του Αη Βασίλη στο σκυλί, θα βάλω άλλο ένα εγώ και… όλο και κάποιος από σας θα δεχθεί την επίσκεψή μας. Πολλοί από σας θα θυμούνται τις αξέχαστες εκείνες μέρες, που ως κούριερ γυρνούσα και σας παρέδιδα τα δέματα και τα φάκελα με το σκούφο του Αη Βασίλη ή τα κερατάκια του Ρούντολφ με τα κουδουνάκια ή τα φώτα, στο κεφάλι. Κάποιοι κοροϊδεύαΝε τότε, αλλά οι περισσότεροι το διασκεδάζαΜΕ. Νομίζω;;;  ;-)
      Οι μέρες μας ωθούν να συνειδητοποιήσουμε την αξία και των… άλλων πραγμάτων εκτός από το χρήμα. Ναι, φίλοι μου! Υπάρχουν και άλλα πράγματα εκτός από το χρήμα. Πράγματι! (Όπως θα έλεγε και ο αείμνηστος!) Στις μέρες μας έχει μεγάλη αξία κάποιο ρούχο, τρόφιμο, γλύκισμα… χαμόγελο! Όχι ότι δεν είχε στις προηγούμενες μέρες ή δεν θα έχει στις επόμενες, απλά οι καιροί μας καλούν να συνειδητοποιήσουμε την ύπαρξή τους, γιατί λίγο πολύ τα είχαμε υποβιβάσει σαν αξίες. Ειδικά αυτό το χαμόγελο και την καλή διάθεση, «που δεν κοστίζει τίποτα σε αυτόν που το δίνει, ενώ προσφέρει τόσα πολλά σε αυτόν που το λαμβάνει»... και άλλα τόσο όμορφα που στην θεωρία είμαστε όλοι μανούλες να πιπιλάμε, αλλά στην πράξη, «ανακαλύπτουμε» ότι δεν είναι τόσο εύκολο τελικά!
                             
        Απολαύστε τα κάλαντά σας λοιπόν (είτε σας τα πούνε είτε τα πείτε εσείς σε άλλους) και αναμένετε όπως όλοι οι άλλοι «το κάτι διαφορετικό» γι αυτά τα Χριστούγεννα.  Στα φετινά Χριστούγεννα, είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς, πως όλος ο κόσμος αναμένει με ανυπομονησία να έρθει η… Ανάσταση!
    - Μα η Ανάσταση έρχεται το Πάσχα, θα μου πεις.
      Χωρίς να θέλω να σε απογοητεύσω αγαπητέ μου αναγνώστη, η Ανάσταση δεν θα έρθει ούτε τα Χριστούγεννα, ούτε το Πάσχα. Και δεν αναφέρομαι ειδικά στα φετινά Χριστούγεννα ή Πάσχα. Δεν θα έρθει σε κανένα Χριστούγεννο, σε κανένα Πάσχα, σε καμιά Αποκριά, σε καμιά Εθνική Επέτειο! Ούτε αν κερδίσει η ομάδα σου ή το κόμμα σου, ούτε όταν κερδίσεις το ΛΟΤΤΟ, ούτε καν όοοο...οταν θριαμβεύσει η αξιοκρατία και η διαφάνεια στην χώρα!
    - Ισχύει για όλους αυτό; σε ακούω να με ρωτάς με απογοήτευση, ενώ το βλέμμα σου είναι σαν του σκύλου που χάσαμε. Την ώρα που αναφερόμουνα στο κόμμα είδα λίγο το μάτι σου να τινάζεται, αλλά έκανα πως δεν το πρόσεξα. Ούτε το γελάκι που συνόδευσε τις τελευταίες μου λέξεις.
    «Δεν θα έρθει σε κανέναν που την περιμένει να του έρθει από έξω!» λέω εγώ. Δικά μου λόγια, που δεν είναι απαραίτητο βέβαια να τα λάβεις σοβαρά υπόψιν. Ούτε είναι αναγκαστικό να συμφωνήσεις μαζί μου. (Δεν είναι καν φυσιολογικό, θα σου πούνε κάποιοι. Δεν μπορεί να συμφωνούμε όλοι μεταξύ μας! Εξάλλου μέσα από διαφωνίες, αντιπαραθέσεις και πειραματισμό αναπτύσσεται η κάθε διαδικασία).  Ο πειραματισμός είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας από τη στιγμή που γεννηθήκαμε. ΄Η όχι;
      «Το παρελθόν είναι εμπειρία, το παρόν είναι πείραμα και το μέλλον οι προσδοκίες», σου λέει ο άλλος. Αν λοιπόν έχουμε ξεκαθαρισμένες τις προσδοκίες μας, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εμπειρία στο πείραμά μας ώστε να τις προσεγγίσουμε, αν όχι να τις φτάσουμε. Δηλαδή, αν έχουμε εστιαστεί στις προσδοκίες μας και χρησιμοποιήσουμε τις εμπειρίες μας συνειδητά στο παρόν πείραμα, έχουμε αυξημένες πιθανότητες επιτυχίας. Ή όχι;
                            
      Στο καπάκι μετά έχουμε το «ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ», όπου ανάλογες προσδοκίες έχουν εναποτεθεί. «Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλός μας χρόνος…» λοιπόν,    ή «…ψηλή μου δεντρολιβανιά…».  Όπως και αν τοποθετηθεί… ίδια γεύση! Ο Χρόνος θα είναι τόσο καλός, όσο αποφασίσεις ΕΣΥ να είναι! Δεν είναι του παρόντος να το αναλύσω αυτή τη στιγμή. Όσοι ξέρουν, καταλαβαίνουν τι εννοώ. Όσοι δεν ξέρουν… ρωτάνε για να μάθουν. Έτσι δουλεύει!
                                  *          *         *         *        *
       Εύχομαι λοιπόν σε όλους μας να καταφέρουμε να γλυκάνουμε (σαν τα μελομακάρονα που πολλοί συνάνθρωποί μας θα στερηθούν φέτος), να χαλαρώσουμε, να γελάσουμε, να ονειρευτούμε.  Να εκδηλώσουμε την αγάπη μας στα άτομα που είναι κοντά μας, να αγκαλιαστούμε (εκτός από το ότι θα ζεσταθούμε –οι καιροί είναι δύσκολοι το ξανατονίζω- θα φορτιστούμε με μια πολύ ισχυρή ενέργεια. Αυτή της αγάπης΄ που επιστημονικά παραδεκτό πια, μεταδίδεται με το αγκάλιασμα).

Δεν υπάρχει λόγος να αφήσουμε χώρο στην όποια στέρηση, να «μολύνει» το πείραμά μας. 
Δεν επιτρέπουμε σε καμία έλλειψη να σαμποτάρει το παρόν μας. 
Εμείς διαχειριζόμαστε  τις καταστάσεις στη ζωή μας και δεν αφήνουμε αυτές να μας διαχειρίζονται. 
Κανένα αυτοκίνητο δεν αφήνουμε να έχει αυτονομία στο τιμόνι, ΕΜΕΙΣ το οδηγούμε. 
Τον εαυτό μας θα τον αφήσουμε έρμαιο;

Ευτυχισμένες Γιορτές με ΑΓΑΠΗ, για όλους!
Ηρακλής.


Υ.Γ. Και να μη ξεχνιώμαστε!  
      Σας είπα τα κάλαντα (έστω μερικώς…) και για Χριστούγεννα και για Πρωτοχρονιά! 
      Αναμένω (εννοείται) τον «μπουναμά» μου, όταν συναντηθούμε. (χαμόγελα)

Δεν υπάρχουν σχόλια: