Η πνευματικότητα δεν ταυτίζεται με τη θρησκευτικότητα. Η πνευματικότητα είναι εγγενής διαλογισμική εμπειρία, ενώ η θρησκευτικότητα απορρέει κυρίως από την πίστη. Πολλοί βέβαια θεωρούν τη θρησκευτικότητα βασική μορφή πνευματικότητας. Ανεξάρτητα όμως από το πώς σχετίζονται μεταξύ τους, τόσο η πνευματικότητα όσο και η θρησκευτικότητα φαίνεται να επιδρούν στην υγεία.
Η πνευματική υγεία, που ορισμένοι την εκλαμβάνουν και ως φιλοσοφημένη στάση ζωής, αποτελεί συντελεστή της συνολικής υγείας, γιατί επιδρά θετικά στη σωματική, ψυχική και κοινωνική ευεξία, δηλαδή στο ήμισυ του ορισμού για την υγεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Ταυτόχρονα, είναι ένα μέσο που βοηθά στην κατανόηση και διαχείριση της ανθρώπινης ύπαρξης σε όλες τις φάσεις και τους τομείς της ζωής, περιλαμβανομένης της διαχείρισης του στρες, της αρρώστιας και του ίδιου του θανάτου. Επιπλέον, η πνευματική υγεία αποτελεί θεραπευτικό παράγοντα στην προσπάθεια για ανάρρωση.
Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΥΝΤΑ, αν. καθηγητή Κοινωνικής Ιατρικής, Κέντρο Μελετών Υπηρεσιών Υγείας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, προέδρου ΕΟΦ
όλο το άρθρο εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου